سنجد

Elaeagnus angustifolia

سنجد نماد عشق و دلباختگى که عطر برگ و شکوفه‌های آن محرک مهر و محبت است و از مقدمات اصلی زایندگی به شمار می‌آید.

سنجد گیاهی درختی یا درختچه ای و خاردار است. ارتفاع آن بین 5 تا 7 متر متغیر است. ساقه ها، جوانه ها و برگهای سنجد پوشیده از کرکهای متراکم و نقره ای رنگی است. برگها متناوب و بیضی کشیده هستند. گلها رایحه ای قوی داشته که در گل آذینهای خوشه ای دیده می شوند. میوه ها از نوع شفت و پوشیده از پوسته ای قرمز- قهوه ای هستند. ریشه های این گیاه می تواند نیتروژن را تثبیت کند.

سنجد را معمولا زیتون روسی می نامند، زیرا ظاهرش شبیه درخت زیتون است. گل‌های سنجد، کوچک و معطر هستند. سطح درونی گل‌ها زرد رنگ و سطح بیرونی‌شان نقره ای است. میوه‌های درخت سنجد، کوچک و بیضی شکل، به رنگ قرمز مایل به قهوه ای هستند که خوراکی بوده و ارزش غذایی بالایی دارند. برگ‌های سنجد کاملا کشیده، باریک، کرکی و بدون دندانه هستند. شاخه‌های سنجد اغلب خاردار هستند. شاخه های جوان، نقره ای و شاخه های قدیمی، قهوه ای رنگ می باشند. درخت سنجد، بعد از ۵ تا ۶ سال میوه می دهد. گل ها کوچک، زرد رنگ و معطر هستند. شاخه ها اغلب خاردار بوده و گاهی به علت تعدد تنه، گیاه به صورت در ختچه ظاهر میشود. سنجد گیاهی است که به خشکی خاک و وزش باد های شدید مقاوم است. از این در خت برای کنترل باد، حرکت شن های روان و کولاک زمستانه به وفور استفاده می شود.

میوه سنجد در طب سنتی در معالجه بیماریهای دندان، لثه و اسهال و در درمان زخم معده موثر است و می‌تواند از خونریزی جلوگیری كند.
روغن به دست آمده از دانه سنجد برای درمان زکام و عفونتهای برونشیتی مفید است. عصاره گلها برای درمان تبهای شدید استفاده می شود. میوه سنجد غنی از ویتامین C، Aو E و همچنین فلاونوئیدهاست.