- درخت انگور در اساطیر ایرانی نماد خرد است و میوهی انگور نمادی برای خون انسان که نیروی اصلی حیات شمرده می شود.
- منشأ این درخت به مناطق آسیای غربی تا مناطق مدیترانه ای و اروپای مرکزی باز میگردد و در حال حاضر در تمام مناطق معتدل جهان پراکنده شده است و با نام علمی “Vitis vinifera” نیز شناخته می شود و سردهای از خانواده انگورسانان یا Vitaceae به حساب میآید.
- نهال انگور به صورت پیچکی یا چمنی رشد می کند و ارتفاع آن معمولاً تا حدود ۲ تا ۳ متر می رسد. برگ های آن به شکل دسته ای (پنجه ای) هستند و به طور معمول سبز رنگ اند
- انگور به آب و هوای گرم و خشک تا نیمه خشک عادت دارد، به همین دلیل مناطقی با تابستان های گرم و زمستان های معتدل برای پرورش انگور مناسب هستند.
- در آیین میترایی یکی از نقوش پر استفاده خوشه های انگور است و یک شاخه درخت انگور نماد ایزدان، کشاورزی، باروری و مظهر زندگی و بی مرگی است و در اساطیر یونان، دیونیسوس خدای باروری را با نماد انگور نشان میدادند
- وقتی به تاریخ نگاه می کنیم، می توان گفت که انگور به طور کلی نمادی از فراوانی و ثروت است.
- نقش تاک به عنوان یکی از گیاهان اساطیری مهم در هنر ایران باستان مانند گچبری های مسجد جامع نایین، به وفور مشاهده میشود.
در اساطیر ایرانی انگور از خون گاو یکتا آفریده پدید آمد. زمانی که این گاو در حمله ی اهریمن کشته شد، در محل کشته شدن گاو 55 گونه دانه و 12 گونه گیاه دارویی رویید و از خون او انگور پدید آمد.
در گذشته بر پایه رسوم آیینی برای سپاسگزاری از نعمت های خدا، همواره محصولات زراعی خود را که شامل انگور، انجیر، انار و زیتون و… بود، به معابد می بردند تا شاید مورد توجه و لطف خدا قرار گیرند.
از جمله، مراسم تبرک انگور در قدیم در تاکستان ها انجام می شد و سپس سهمی هم به پرندگان اختصاص می یافت.
امروزه 600 گونه میوه انگور کشف شده که آنها را میتوان به دو دسته بی دانه و دو دانه تقسیم نمود. برخی از ارقام خارجی انگور عبارتند از: انگور رد کارلت، انگور پرلت، انگور شامپاین، انگور بلک ویلیام، انگور بلک سیدلس، انگور کریسمون، انگور وایت کارنت و… که رنگ و طعم های متنوعی دارند.
بهترین فصل برای کشت درختان انگور بهار است. در این فصل، خاک معمولاً مرطوب و مناسب برای ریشه زنی نهال ها می باشد.
خاک با دبی آبی مناسب و دارای زهکشی خوب و تهویه مناسب و غنی از مواد آلی برای انگور حائز اهمیت است. به طور کلی، خاک های با بافت لومی، که ترکیبی از ماسه، ماسه سیلتی، و رس، برای کشت انگور مناسب هستند. تابش نور کافی نیز برای رشد و توسعه بهتر انگور اهمیت دارد. کودهای آلی معمولاً در پاییز یا زمستان استفاده می شوند.
رایج ترین و ساده ترین روش تکثیر آن کاشت مستقیم نهال در زمین است. همچنین می توان از قسمت های شاخه های ریشه ای انگور برای تولید نهال های جدید استفاده در مقیاس کوچک و برای تولید نهال های خاص استفاده کرد.
بهترین فاصله برای کاشت نهال های انگور به شرایط محلی و نوع انگور بستگی دارد، اما معمولاً فاصله حدود ۲ تا ۳ متر بین ردیف ها و حدود ۱ تا ۱.۵ متر درون ردیف ها مناسب است.
مقدار آبیاری مناسب برای کاشت نهال انگور بستگی به عواملی مانند نوع خاک، شرایط آب و هوایی و سن درخت دارد. به طور کلی، در فصول گرم تر، درختان به آب بیشتری نیاز دارند. در سال اول پس از کاشت، آبیاری باید بطور منظم انجام شود تا ریشه ها به خوبی در خاک ثابت شوند. در سال های بعدی، آبیاری درخت انگور معمولاً هر ۷ تا ۱۰ روز یا وقتی خاک به عمق ۲-۳ اینچ خشک شد، انجام میشود. استفاده از سیستم های آبیاری قطره ای می تواند به دقت و صرفه جویی در مصرف آب کمک کند و در نتیجه باعث رشد بهتر و عملکرد افزایشی نهال های انگور شود.
همچنین هرس منظم درختان انگور یک فرآیند مهم برای تولید محصول با کیفیت و بهره وری مناسب است.
در حال حاضر ایران دهمین تولید کننده برتر انگور در جهان است و چین در پله نخست این رده بندی قرار دارد.
این نهالهای یکسالهی انگور از نژاد عسگری در منطقهی دلبر و در مجاورت پارک ملی توران و در باغ قلعهی تاریخی امیرخان آهنی که اولین مدیر پارک ملی توران و بنیانگذار محیطبانی دلبر است کاشته و نگهداری میشوند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.