چنار

Platanus orientalis

چنار عظيم‌ترين و از پر‌عمر‌ترين درختان ايران است. چنار چنان بلند و افراشته است كه از دور دست ديده مي‌شود. دهقانان ايران چنار را شاه درختان مي‌دانند. اما عظمت چنار تنها دليل تقدس آن نيست. چنار هر ساله پوست مي‌اندازد و شاخه‌هاي تنومند آن رنگ سبز روشني به خود مي‌گيرد. اين جوان شدن هر ساله چنار نيز قداست خاصي به آن بخشيده است. زيرا حفظ قدرت جواني يكي از شرايط لازم براي باروري است و در نتيجه، آن را مظهر بركت و نعمت بخشيدن ابدي خدايان و ارواح ميدانند.
بیشتر درختان کهنسال در ایران چنار هستند.
چنار بلند قامت و با برگ‌های پهن بوده و ارتفاع آن‌ها به ۳۰ تا ۵۰ متر می‌رسد، در پاییز برگ‌های آن‌ها می‌ریزد و معمولاً در کنار جویبارها و زمین‌های مرطوب می‌رویند، هرچند نسبت به خشکسالی مقاومند.
گونه چنار خاوری (Platanus orientalis) در ایران نیز می‌روید و بیشه‌های طبیعی آن دیده می‌شود. درخت چنار از جمله درختانی است که اگر محیط برای آن فراهم شود عمر و رشد زیادی دارد.
ریشه اصلی چنار از ابتدای رشد قوی و عمیق در خاک فرو میرود و در سنین بالا میتواند تا ۴متر در خاک فرو رود و از رطوبت عمق خاک استفاده نماید .
پوست ساقه چنار در جوانی مفرغی رنگ است ولی ریتیدوم آن که خاکستری رنگ است هر ساله در فصل رویش از تنه درخت جدا شده میریزد. محل ریزش ریتیدوم روی تنه درخت به صورت لکه های سبز مایل به مفرغی مشاهده میشود.